Siedem odsłon Krzysztofa Meyera, cz. I

 

Odsłona I
Kompozytor znany, nieznany?

Gdyby zapytać przeciętnego Polaka jakich zna współczesnych kompozytorów polskich, zapewne wymieniłby: Pendereckiego, Kilara, czy niedawno zmarłego Henryka Mikołaja Góreckiego, może ktoś by wspomniał Jana Kaczmarka, bo znany z Hollywood. Czy jednak muzyka polska nie posiada jakiś innych znaczących kompozytorów?

Owszem posiada. Oczywiście nazwisk można by wymienić wiele, wśród nich zaś jednym z najbardziej zasługujących na uwagę byłby z pewnością Krzysztof Meyer – kompozytor, pianista, pedagog, muzykolog starszego pokolenia (68-letni), pochodzący z Krakowa, a na co dzień mieszkający w Niemczech – współczesnej mekce muzycznej, dokąd przeniosło się wielu najznamienitszych kompozytorów współczesnych.

Krzysztof Meyer swoje pierwsze muzyczne nauki odebrał u ojca, z zawodu lekarza, regularną zaś edukację rozpoczął w wieku lat pięciu w prywatnej szkole Wobożilów, później u Haliny Ekierówny. Dla jego wrażliwości ważne z pewnością były także koncerty odbywające się w rodzinnym domu, organizowane przez babkę kompozytora, pianistkę Stanisławę Abłamowicz-Meyerową, grywano na nich kameralistykę Mozarta, Beethovena, Schuberta czy Brahmsa. Podobno pewnego razu po wizycie w krakowskiej Filharmonii gdzie Bolesław Woytowicz grał Koncert fortepianowy c-moll Mozarta – Meyer, wówczas jeszcze dziecko, zagrał na domowym instrumencie pierwszy temat koncertu, ujawniając swój wybitny słuch i niezwykłą muzyczną pamięć.

Później przyszedł czas na naukę w szkole i liceum muzycznym, grę na organach w kościele św. Stanisława Kostki; najpierw prywatne lekcje, a później studia z kompozycji u Stanisława Wiechowicza, a po jego śmierci w 1963 u Krzysztofa Pendereckiego, którego był jednym z pierwszych studentów; dalej studia z Nadią Boulanger w Krakowie i Fontainebleau. Pierwsze wykonania – I Symfonii na Krakowskiej Wiośnie Muzycznej w 1964 roku i wreszcie I Kwartetu smyczkowego na Warszawskiej Jesieni w 1965 roku.

I tak rozpoczęła się jego kariera kompozytorska, jednocześnie zaczął prace jako wykładowca w rodzimej Akademii Muzycznej w Krakowie, a później także w Austrii, Brazylii, Francji, Niemczech, Szwajcarii, Wenezueli i Związku Radzieckim. Zdobył wiele prestiżowych nagród i tytułów, w sezonie 1991/92 był kompozytorem rezydentem w Filharmonii w Kolonii, a w 1996 – na festiwalu w Seattle.

Jego muzyka jest wykonywana w wielu najważniejszych ośrodkach muzycznych, m.in. w Carnegie Hall w Nowym Jorku, 

Berlińskiej Filharmonii i wiedeńskim Wiener Musikverein, choć w Polsce chyba nie za często.

 

Cdn.

Tekst i foto Daniel Wierzejski