Przejdź do głównej zawartości

Siedem odsłon Krzysztofa Meyera, cz. V

Mistrz, uczeń, myśliciel

Od wieków utrwalona w kulturze relacja mistrz – uczeń wciąż odgrywa ogromną rolę w kształceniu muzycznym, a zwłaszcza w nauce kompozycji. Krzysztof Meyer otrzymał bardzo staranne wykształcenie, do jego mistrzów należeli: Wiechowicz, Penderecki, Nadia Boulanger oraz Lutosławski. Kształcił się on nie tylko w zakresie kompozycji, ale także fortepianu oraz teorii muzyki i należy do kompozytorów o bardzo silnej formacji intelektualnej, dużej samoświadomości. Jest twórcą głęboko wnikającym w istotę dzieła muzycznego, jego procesu formotwórczego, a konceptualizm w tworzeniu ma dla niego wielkie znaczenie.
Należy on do tych kompozytorów, którzy chętnie i często wypowiadają się o swojej twórczości: - Muzykę tworzy przede wszystkim to, co znajduje się pomiędzy dźwiękami (napięcia), a nie jedynie dźwięki. Muzyka jest pewną historią opartą o dźwiękowe relacje przyczynowo-skutkowe.
Ważnym elementem tworzenia, który jest wspólny dla Meyera i Lutosławskiego jest czynnik percepcji dzieła muzycznego, jego psychologiczna strona i to już na etapie komponowania utworu. W tekście Forma muzyczna w aspekcie psychologicznym Krzysztof Meyer daje wykład na temat formy jako procesu dramatycznego, zbudowanego z kilku faz: inicjalnej (pierwsze informacje, wprowadzenie w klimat), zasadniczej (z reguły główna myśl, kształtująca dalszą percepcję), przejściowej (przynoszącej odprężenie: „ludzie podobnie reagują: poprawiają się w fotelach, kaszlą jak na komendę”), szczególnej ważności (punkty kulminacyjne) oraz końcowej (poczucie dopełnienia formy).
Uważnie śledząc twórczość Meyera odnajdziemy w niej aktualność poruszanych kwestii, w których kompozytor odnosi się do otaczającej go rzeczywistości, mówi on też o tym w swych wypowiedziach: - Muzyka to środek komunikacji międzyludzkiej. Jest powołana do odbicia złożoności i konfliktowości naszych czasów.
Po latach Krzysztof Meyer sam został wykładowcą nauczycielem, mistrzem dla swych uczniów, dziś jest profesorem kompozycji w Hochschule für Musik w Kolonii oraz w krakowskiej Akademii Muzycznej. Wykładał także muzykę współczesną w Austrii, Brazylii, Francji, Niemczech, Szwajcarii, Wenezueli i Związku Radzieckim na wielu uczelniach. Należy do Akademie der Künste w Mannheim.
 
Daniel Wierzejski
cdn.
Fot. M.Makowski, archiwum PWM

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Orkiestrownik

Co to takiego Orkietrownik? Nie jest to kierownik orkiestry, ani żadne wymyślne urządzenie do strojenia orkiestry, lecz rewelacyjny internetowy, multimedialny przewodnik po orkiestrze symfonicznej. Mówiąc w skrócie Orkiestrownik to cykl nagrań edukacyjnych, na które składa się 18 filmowych etiud o instrumentach orkiestry. Orkiestrownik powstał jako wspólne przedsięwzięcie Instytutu Muzyki i Tańca oraz Narodowego Instytutu Audiowizualnego, do programu tego zostali zaproszeni muzycy tworzący jedną z najlepszych polskich orkiestr - Sinfonię Varsovię. Celem projektu, realizowanego m.in dla potrzeb ogólnopolskiego Programu  filharmonia/ostrożnie, wciąga!!!  jest pokazanie fenomenu tak wielkiego organizmu, jakim jest orkiestra symfoniczna oraz przedstawienie ról i znaczenia poszczególnych instrumentów. Nagrania tych filmów, odbyły się w siedzibie Orkiestry Sinfonia Varsovia. Strona internetowa projektu znajduje się pod tym - linkiem . Po wejściu na stronę ukazuje n...

"Zmartwychwstanie" II Symfonia c-moll Gustawa Mahlera

Mahlerowskie katharsis II Symfonia „Zmartwychwstanie” była chyba pierwszym utworem Gustawa Mahlera z pośród twórczości tego kompozytora jaki usłyszałem, była to miłość od pierwszego wejrzenia i trwa niezmiennie do dziś, co się potwierdziło na wczorajszym koncercie. Po raz kolejny uzmysłowiłem sobie jak wspaniałe jest to dzieło, dla mnie chyba najwspanialsza z wszystkich symfonii.    Ta muzyka zwłaszcza w kulminacyjnych momentach daje odczucie wzniosłości, majestatu. Mahler dosięgną tu ekstremów, jego kontrasty są porażające i mogą wywołać u słuchacza poczucie duchowego wstrząsu bliskiego temu, które miały wywoływać antyczne greckie tragedie czyli katharsis – oczyszczającego umysł człowieka.   Doskonała instrumentacja, bardzo dramatyczna narracja muzyczna, bogactwo inwencji melodycznej i pomysłów kompozytorskich, (o których twórcy współczesnej muzyki filmowej mogliby tylko pomarzyć), to najważniejsze atuty twórczości Mahlera.   II Symfoni...

Siedem odsłon Stefana Kisielewskiego część VI

Pisarz Wszechstronność Stefana Kisielewskiego jest zadziwiająca, właściwie był to człowiek „renesansowy”. Często powtarza się jego słynne powiedzenie o tym, iż mnożył się poprzez dzielenie i rzeczywiście im bardziej był podzielony pomiędzy różne aktywności tym więcej go było. Właśnie przez tak szeroką działalność osoba Kisielewskiego rozpoznawalna jest zarówno w sferach literackich jaki muzyczny, politycznych oraz biznesowych.   Kisielewski w świecie literackim przebywał od dziecka, pochodził z rodziny o bogatych tradycjach literackich, nic więc dziwnego, że i on zaczął tworzyć. Do pisania w czasie wojny zachęcał go przyjaciel – Czesław Miłosz, który też pomógł mu w debiucie, polecając go wydawcy. Powstała wtedy pierwsza powieść Kisielewskiego Sprzysiężenie . Wydana została dopiero po wojnie i od razu wywołał skandal. Mariusz Urbanek w swej monografii rodu Kisielewskich tak pisze:   W grudniu 1946 roku, (…) ukazało się Sprzysiężenie. Powieść stała s...