Przejdź do głównej zawartości

Orkiestrownik



Co to takiego Orkietrownik? Nie jest to kierownik orkiestry, ani żadne wymyślne urządzenie do strojenia orkiestry, lecz rewelacyjny internetowy, multimedialny przewodnik po orkiestrze symfonicznej. Mówiąc w skrócie Orkiestrownik to cykl nagrań edukacyjnych, na które składa się 18 filmowych etiud o instrumentach orkiestry.

Orkiestrownik powstał jako wspólne przedsięwzięcie Instytutu Muzyki i Tańca oraz Narodowego Instytutu Audiowizualnego, do programu tego zostali zaproszeni muzycy tworzący jedną z najlepszych polskich orkiestr - Sinfonię Varsovię. Celem projektu, realizowanego m.in dla potrzeb ogólnopolskiego Programu filharmonia/ostrożnie, wciąga!!! jest pokazanie fenomenu tak wielkiego organizmu, jakim jest orkiestra symfoniczna oraz przedstawienie ról i znaczenia poszczególnych instrumentów. Nagrania tych filmów, odbyły się w siedzibie Orkiestry Sinfonia Varsovia.

Strona internetowa projektu znajduje się pod tym - linkiem. Po wejściu na stronę ukazuje nam się graficzny prospekt obrazujący rozmieszczenie poszczególnych grup instrumentalnych oraz pojedynczych instrumentów.  Przy najechaniu kursorem na daną grupę lub instrument, zostają one podświetlone oraz wskazana nazwa instrumentu i jego grupy.  Po kliknięciu w nie, otwiera się okienko z projekcją krótkich filmów, w których muzycy prezentują swój instrument oraz opowiadają o specyfice pracy w orkiestrze i meandrach grania w swojej sekcji instrumentów.



Filmy sa bardzo dobrze zrealizowane, w prostej, oszczędnej, przyciemnionej konwencji. Artyści choć nieco spięci to jednak naturalni - wiadomo w końcu, że nie są aktorami tylko muzykami. Co ważne nagrania dźwięku samych instrumentów są dobrze zarejestrowane (choć wypowiedzi muzyków minimalnie słabiej).

Chwali się muzykom, że dla zobrazowania brzmienia swych instrumentów zazwyczaj wykonali fragment jakiegoś znanego dzieła, co ma znaczenia dla celów edukacyjnych, by uczniowie mogli kojarzyć brzmienie instrumentu, z charakterystycznym motywem utworu, który mają szanse znać.

Orkiestrownik to doskonałe narzędzie wspomagające dla nauczycieli muzyki, audycji muzycznych i wszelkich pokrewnych przedmiotów szkolnych. Prezentacja tych filmów na lekcji znakomicie zobrazuje uczniom omawiane na zajęciach instrumenty muzyczne i urozmaici same lekcję. Rzadko jest możliwość pożyczenia tylu instrumentów na zajęcia od znajomych muzyków, a większość zwykłych szkół nie jest zbyt dobrze wyposażone w tym względzie.



Gratuluję pomysłu i realizacji osobom z IMITu i NInA. To naprawdę przydatny edukacyjnie i artystycznie projekt. Brakuje mi może tylko scalającego obrazu końcowego czyli wypowiedzi dyrygenta o tym jak to jest kierować orkiestrą, wyciągać z niej zamierzone brzmienia? Przydałby się też filmik, w którym wystąpili by wszyscy muzycy, grając razem.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

"Zmartwychwstanie" II Symfonia c-moll Gustawa Mahlera

Mahlerowskie katharsis II Symfonia „Zmartwychwstanie” była chyba pierwszym utworem Gustawa Mahlera z pośród twórczości tego kompozytora jaki usłyszałem, była to miłość od pierwszego wejrzenia i trwa niezmiennie do dziś, co się potwierdziło na wczorajszym koncercie. Po raz kolejny uzmysłowiłem sobie jak wspaniałe jest to dzieło, dla mnie chyba najwspanialsza z wszystkich symfonii.    Ta muzyka zwłaszcza w kulminacyjnych momentach daje odczucie wzniosłości, majestatu. Mahler dosięgną tu ekstremów, jego kontrasty są porażające i mogą wywołać u słuchacza poczucie duchowego wstrząsu bliskiego temu, które miały wywoływać antyczne greckie tragedie czyli katharsis – oczyszczającego umysł człowieka.   Doskonała instrumentacja, bardzo dramatyczna narracja muzyczna, bogactwo inwencji melodycznej i pomysłów kompozytorskich, (o których twórcy współczesnej muzyki filmowej mogliby tylko pomarzyć), to najważniejsze atuty twórczości Mahlera.   II Symfonia „Zmartwychwstanie

Siedem odsłon Stefana Kisielewskiego część VI

Pisarz Wszechstronność Stefana Kisielewskiego jest zadziwiająca, właściwie był to człowiek „renesansowy”. Często powtarza się jego słynne powiedzenie o tym, iż mnożył się poprzez dzielenie i rzeczywiście im bardziej był podzielony pomiędzy różne aktywności tym więcej go było. Właśnie przez tak szeroką działalność osoba Kisielewskiego rozpoznawalna jest zarówno w sferach literackich jaki muzyczny, politycznych oraz biznesowych.   Kisielewski w świecie literackim przebywał od dziecka, pochodził z rodziny o bogatych tradycjach literackich, nic więc dziwnego, że i on zaczął tworzyć. Do pisania w czasie wojny zachęcał go przyjaciel – Czesław Miłosz, który też pomógł mu w debiucie, polecając go wydawcy. Powstała wtedy pierwsza powieść Kisielewskiego Sprzysiężenie . Wydana została dopiero po wojnie i od razu wywołał skandal. Mariusz Urbanek w swej monografii rodu Kisielewskich tak pisze:   W grudniu 1946 roku, (…) ukazało się Sprzysiężenie. Powieść stała się bombą