Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlanie postów z 2011

Wesołych Świąt

Pułapka w Operze

Znalazłem fragment opery, który ktoś nagrał jakąś amatorską kamerką, ale dość dobrze się prezentuje

Opera Pułapka - Zygmunta Krauze

Przedstawiam też zwiastun Pułapki Krauzego, podsumowujący temat tej opery

Reżyser - Ewelina Pietrowiak opowiada o pracy nad operą Pułapka

Polecam wywiad z panią reżyser, która przygotowała znakomity spektakl!. Dziś odbyła się bardzo udana premiera. Kto nie był ma jeszcze szanse, bardzo zachęcam.

Zygmunta Krauze opowiada o swojej najnowszej operze Pułapka

Pułapka - Zygmunta Krauze, cz. II - wypowiedź solisty

Już w ten weekend prawykonanie "Pułapki" Zygmunta Krauzego

  Już w najbliższą sobotę, 17 grudnia 2011, odbędzie się premiera „Pułapki” Zygmunta Krauzego, opery na podstawie dramatu Tadeusza Różewicza, poświęconego biografii i twórczości Franza Kafki. Z tej okazji zapraszam do obejrzenia i wysłuchania wywiadu z dyrygentem Tomaszem Szrederem.

Maria Pomianowska

Passacaglia

Passacaglia Aleksandra Tansmana tak na fali tego tematu warto posłuchać, piękny utwór. A kto nie czytał niech zajrzy poniżej. Polecam Tansmana w siedmiu odsłonach.

QUARTA 5

Polecam najnowszy numer Quarty z moim tekstem o relacjach Milosza i Kisiela.

Siedem odsłon Aleksandra Tansmana cz.VII

Pierwszy polski neoklasyk Czy zapomnienie o twórczości Tansmana w Polsce można zrzucić jedynie na to, iż kompozytor wyjechał z kraju i robił karierę poza granicami polski? Czy zmiana obywatelstwa, o którą – jak sam wspominał – poprosił we Francji nieco pośpiesznie pod wpływem chwili, przekreśla go jako twórcę polskiego? Sam Tansman nigdy się nie wypierał swojej polskości:   wystąpiłem o tę zmianę [obywatelstwa] dopiero wiosną 1938 r., kiedy po powrocie z podróży poślubnej do Włoch z moją drugą żoną Colette przeczytałem w gazetach, iż Polska zawarła układ o nieagresji z Niemcami. W ciągu dwóch tygodni, w dniu 1 czerwca 1938 r. otrzymałem od prezydenta Republiki Lebruna pismo akceptujące moją prośbę. Co wcale nie zmienia faktu, że nadal jestem polskim kompozytorem.   Jednak przez lata nazwisko Tansmana zostało zapomniane, a polskie środowisko muzyczne zaczęło stopniowo odkrywać jego muzykę dopiero po długim czasie całkowitego nieistnienia. Jego utwory z w

Siedem odsłon Aleksandra Tansmana cz.VI

Twórca nowator   Dorobek kompozytorski Tansmana jest olbrzymi, obejmuje przede wszystkim muzykę orkiestrową kameralną i fortepianową, a także opery i balety. Tansman jest też jednym z najpopularniejszych w XX w. kompozytorów muzyki gitarowej. Jego twórczość zalicza się do nurtu neoklasycznego, co bynajmniej nie oznacza, że tworzył on jakieś stylizacje utworów klasycznych. Muzyka Tansmana najczęściej grywana bywa w USA i Francji, gdzie jest jednym z najpopularniejszych kompozytorów polskich dwudziestego wieku.    Jego nierzadko ostre, dysonansowe, politonalne lub ocierające się o atonalność utwory uznawane były przed wojną, zwłaszcza w Polsce, za awangardowe. Jego styl, choć bardzo spójny, też ewoluował – od pierwszych kompozycji utrzymanych w klimacie zbliżonym do muzyki Chopina, a później Griega, w latach 30. nabiera indywidualnych rysów. W czasach powojennych Tansman zaczął sięgać po inspiracje jazzowe, choć czynił to bardzo oszczędnie. Był też twórcą muzyk

Siedem odsłon Aleksandra Tansmana cz.V

Wielkie sławy i wielkie przyjaźnie Równie liczne jak przygody z podróży Tansmana, są znajomości, które zawierał w ciągu swego długiego życia. Niektóre z nich rozwinęły się z czasem w prawdziwe przyjaźnie. Jedną z takich niezwykłych znajomości była relacja z legendarnym hollywoodzkim, reżyserem i aktorem Charlie Chaplinem:   Byliśmy na kolacji, po której Chaplin pokazał nam jeszcze przed premierą swój film pt.: Cyrk. No i od tego czasu zaczęła się nasza przyjaźń. Później poświęciłem mu swój koncert fortepianowy, grany na wolnym powietrzu w Hollywood Ball. 22 tysiące osób było na tym koncercie, a on wyszedł na scenę z ukłonami. I właściwie tylko dzięki tej przyjaźni jestem tutaj. Bo podczas wojny ostatniej to on — Charlie Chaplin założył specjalny k o mi t e t, żeby nas jakoś uratować. Do tego komitetu weszli między innymi: Toscanini, Koussewitzky, Rodziński — wielu dyrygentów. No i przesyłał mi też pieniądze.    Jeszcze od czasów przedwojennych łączyła go silna zaż

Siedem odsłon Aleksandra Tansmana cz.IV

Dziś przypada 25. rocznica śmierci Tansmana, kompozytora którego historia życia wprawia w zdumienie, a twórczość wciąż jest źródłem niezwykłych doznań estetycznych. Z muzyką dookoła świata Pod koniec lat 30. Tansman jako kompozytor i wykonawca swych utworów, rozpoczyna liczne podróże koncertowe do: Polski, wielu stolic europejskich oraz do Afryki i Ameryki. Najgłośniejsza z podróży to trwające rok gigantyczne tournée koncertowe dookoła świata: począwszy od Warszawy przez Paryż, USA, Kubę, Japonię, Chiny, Honkong, Filipiny, Jawa, Bali, Sumatrę, Singapur, Indonezję, Malaje, Cejlon, Indie, Egipt. Był pierwszym kompozytorem w owych czasach, który odbył podróż dookoła świata ze swoimi utworami. W wyniku tej wielkiej wyprawy amerykańskie stowarzyszenie The Marco Polo Club przyjęło Tansmana do swego grona sławnych ludzi, którzy okrążyli kulę ziemską. Tansman nie tylko koncertował, ale też wiele zwiedzał i poznawał z zaciekawieniem kulturę różnych krajów, a wr

Siedem odsłon Aleksanda Tansmana cz.III

Czasy paryskie Nieprzychylność rodzimej krytyki, swoiste skostnienie życia muzycznego, źle pojęty konserwatyzm estetyczny, a także pojawiające się w niektórych kręgach nastroje nacjonalistyczne sprawiły, że Tansman postanowił pojechać w 1919 roku do Paryża na bliżej nieokreślony czas, w czym pomógł mu I. J. Paderewski. I tak zaczęła się trwająca całe życie dobrowolna emigracja, w czasie której objechał cały świat.   Muszę powiedzieć, że do Paryża po raz pierwszy mogłem wyjechać dzięki Paderewskiemu. Jemu nawet poświęciłem dwadzieścia małych utworów na fortepian, takich parafraz ludowych. On był wtedy (…) premierem. A później pojawił się na moim pierwszym występie w Ameryce. I to była cała historia. Nie znałem wtedy amerykańskich zwyczajów. Jakiś dziennikarz dopadł mnie i pyta: „Co pan myśli o Paderewskim?”. Ja chciałem jakieś takie „boom boom” zrobić i powiedziałem, że to jest wyjątkowy geniusz, nie tylko fortepianu, ale cokolwiek by robił, robiłby genialnie. Do dziś

Siedem odsłon Aleksandra Tansmana cz.II

Krytykowany Krytyka od samego początku obecności muzyki Tansmana w salach koncertowych nie była zbyt łaskawa dla kompozytora. Kierowane zarzuty nie dotyczyły jednak umiejętności kompozytorskich co estetyki muzyki. Ówczesna mentalność części komentatorów nie była przychylna nowatorskim pomysłom i zmianom kanonów estetycznych. Zaś Tansman nie chciał powielać starych formuł ani dostosowywać co panującej powszechnie stylistyki.  Jeden z krytyków, profesor warszawskiego Konserwatorium Muzycznego piszący do dziennika „Rzeczpospolita” – Stanisław Niewiadomski – tak się odniósł do muzyki Tansmana po koncercie 18 marca 1922 r.:   Poinformowany przez mego sąsiada, co się dziś nazywa impresjonizmem w muzyce, nigdy dokładnie zrozumieć tego nie mogłem i zachwycony tym, iż impresjonizm pozwala na spisywanie nutami wszystkiego, co komuś przyjdzie do głowy rankiem, w południe, czy wieczór, słuchałem z najlepszą wolą poematu pana Tamsmana. Ale prócz najswobodniejszych kategorii, do kt

Siedem odsłon Aleksandra Tansmana cz.I

Dziecko szczęścia   P rzyjaźnił się z Ravelem, Gershwinem, a nawet z Charlie Chaplinem. Osobiście poznał papieża Jana XXIII, medytował w aśramie z Gandhim, grywał muzykę Mozarta z samym Einsteinem! Pisał muzykę dla wielkich produkcji hollywoodzkich, jako pierwszy odbył muzyczne tourne dookoła świata. Jest zarazem jednym z najczęściej grywanych na świecie polskich kompozytorów zaraz po Chopinie i jednym z najsłabiej znanych w Polsce kompozytorów. O kim mowa? To właśnie Aleksander Tansman.   P rzyszedł na świat u schyłku XIX wieku, 11 czerwca 1897 roku, w Łodzi, w żydowskiej rodzinie, zamożnych przemysłowców o tradycjach intelektualnych. Aleksander już od dziecka wiele podróżował, a w domu rodzinnym wzrastał wśród dzieł sztuki i biblioteki. Rodzina Tansmana posiadała powóz konny z woźnicą, a pierwszym marzeniem małego Aleksandra było – aby zostać stangretem. Szybko jednak ujawniły się jego talenty muzyczne – wcześnie zaczął grać na fortepianie i już w wieku ośmiu lat podejm

Dziś 20. rocznica śmierci Stefana Kisielewskiego

Dziś mija dwudziesta rocznica śmierci Stefana Kisielewskiego (1911-1991), wybitnego kompozytora, pisarza, krytyka muzycznego, publicysty, pedagoga i polityka. Z tej okazji w kawiarni PIW-u w Warszawie odbędzie się dzisiaj o godzinie 18.00 spotkanie przyjaciół Kisiela, które poprowadzi jego syn – Jerzy Kisielewski.  Dodatkową okazją do spotkania jest wydanie „Powieści warszawskich” - II tomu dzieł zebranych Kisielewskiego i wznowienie przez wydawnictwo Iskry jego słynnych „Dzienników”. Fragmenty utworu odczyta Henryk Talar. Spotkanie będzie transmitowane na antenie II Programu Polskiego Radia Również na antenie Dwójki, w tym tygodniu od poniedziałku do piątku, w cyklu „Głosy z przeszłości” o 11.45,  przypomniane zostaną archiwalne nagrania osobistych wspomnień Stefana Kisielewskiego – opowiadane ze swadą i z dowcipem, przykuwające uwagę głębszą refleksją. Zapraszam też do obejrzenia wirtualnej wystawy, przygotowanej z okazji tegorocznej setnej rocznicy urodzi

Penderecki zadyryguje Pendereckim

Akademia Muzyczna w Krakowie serdecznie zaprasza na KONCERT MUZYKI KRZYSZTOFA PENDERECKIEGO Piątek, 23 września 2011 godz. 16.00 Aula Florianka ul. Basztowa 8 W programie: Koncert altówkowy Serenada na orkiestrę smyczkową Sekstet na skrzypce, altówkę, wiolonczelę, fortepian, róg i klarnet Wykonawcy: Grigorij Zhislin – altówka (solo) Stefan Hempel – skrzypce Katarzyna Budnik-Gałązka – altówka Zdzisław Łapiński – wiolonczela Ilan Schul – klarnet Egidjus Stanelis – waltornia Janis Maleckis – fortepian ABAM International Chamber Orchestra Krzysztof Penderecki - dyrygent  

Aforystyczna muzyka Zubel i minimalizm Riley’a

Z archiwum KBF  fot. Wojciech Wandzel, Zadajmy sobie pytanie - czy możliwy jest aforyzm w muzyce? Nie mam tu na myśli muzycznego opracowania literackiego tekstu, ale esencjonalnie muzycznego gatunku z wszystkimi tego konsekwencjami: zwięzłością wypowiedzi, lapidarnością, błyskotliwością, wyrażaniem ogólnej prawdy filozoficznej lub moralnej, najczęściej w sposób zaskakujący.    Przy założeniu oczywiście o zdolności semantycznej muzyki – wydaje się to możliwe, może z zastrzeżeniem co do wyrażania ogólnych prawd filozoficznych lub moralnych, gdyż trudno jest jednoznacznie dowieźć, iż muzyka posiada możności, aż tak daleko idącej konkretyzacji, choć i tu znalazłoby się zapewne kilku obrońców funkcji moralnej czy filozoficznej w muzyce.    A właśnie z aforyzmami mieliśmy do czynienia podczas czwartkowego koncertu, na którym odbyło się w ramach projektu „Made in Poland - Miłosz Sounds” prawykonanie najnowszej kompozycji Agaty Zubel Aforyzmy na Miłosza . Utwór ten zamówiony z