Przejdź do głównej zawartości

Klasyka o północy 2010-07-03

plakat
W ramach trwającego XX Festiwalu Kultury Żydowskiej odbył się w Filharmonii Krakowskiej wyjątkowy koncert zatytułowany Fiddle’s Soul. O dość nietypowej porze, bo punktualnie o północy, zebrali się krakowscy melomani by wysłuchać utworów klasyki rzadziej grywanych w salach koncertowych. Być może tak późna pora sprzyja poszukiwaniom duszy zamkniętej w muzyce skrzypiec i orkiestry w kompozycjach związanych z kulturą żydowską, gdyż orkiestra znakomicie ją zaprezentowała. 

Wykonawcami koncertu byli: orkiestra Sinfonietta Cracovia, jeden z najbardziej cenionych polskich dyrygentów – Gabriel Chmura oraz Robert Kabara – pierwszy skrzypek oraz szef orkiestry.

W programie koncertu znalazły się trzy utwory pierwszy – kompozytora pochodzenia żydowskiego – Felixa Mendelssohna-Bartholdy to Uwertura „Hebrydy” op. 26, jakkolwiek kompozycja ta nie zawiera żadnych elementów muzyki żydowskiej. W wykonaniu Sinfonietty otrzymaliśmy muzykę bardzo subtelną i pełną wyrazu emocjonalnego, młodzieńczą i romantyczną.

Drugim punktem programu była Uwertura na tematy żydowskie op. 34 rosyjskiego kompozytora Sergiusza Prokofieva, obfitująca w tematy żydowskich melodii, będąca połączeniem żywiołowości muzyki klezmerskiej z wyrafinowaniem środków wykonawczych orkiestry i nowoczesnością brzmienia muzyki XX wieku. Znakomita interpretacja pełna wigoru i niezwykłej witalności olśniewała mimo tak późnej godziny.

Kulminacją koncertu było wykonanie rzadko grywanej i niemal nieznanej kompozycji - Koncertu na skrzypce i orkiestrę op. 60 Josepha Achrona (1886-1943). Kompozytora pochodzenia żydowskiego, cudownego dziecka skrzypiec, grającego już jako ośmiolatek na koncertach w przedwojennej Warszawie. Jego I koncert skrzypcowy to kompozycja polistylistyczna, łącząca urok rytmów i melodyki żydowskiej muzyki klezmerskiej, z nowoczesnymi brzmieniami harmoniki jazzowej i aparatem wykonawczym rodem z Broadwayu. Całość stanowi ambitną muzykę nienajłatwiejszą w odbiorze. Sam kompozytor pod koniec swojego życia zamieszkał w Hollywood, co bez wątpienia pozostawiło słyszalny ślad na jego muzyce. Podziwu godna była interpretacja partii skrzypiec solo – wirtuozowskiej, nawet karkołomnej, z którą znakomicie sobie poradził Robert Kabara wykonując ją wręcz brawurowo.

Orkiestra po raz kolejny potwierdziła swoją pozycję jednego z najlepszych krakowskich zespołów. Doskonale dopracowane szczegóły kompozycyjne, mistrzowska precyzja wykonania, jednocześnie głębia wyrazu i silna ekspresja sprawiają, że kolejne koncerty Sinfonietty to prawdziwa uczta dla melomanów.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Orkiestrownik

Co to takiego Orkietrownik? Nie jest to kierownik orkiestry, ani żadne wymyślne urządzenie do strojenia orkiestry, lecz rewelacyjny internetowy, multimedialny przewodnik po orkiestrze symfonicznej. Mówiąc w skrócie Orkiestrownik to cykl nagrań edukacyjnych, na które składa się 18 filmowych etiud o instrumentach orkiestry. Orkiestrownik powstał jako wspólne przedsięwzięcie Instytutu Muzyki i Tańca oraz Narodowego Instytutu Audiowizualnego, do programu tego zostali zaproszeni muzycy tworzący jedną z najlepszych polskich orkiestr - Sinfonię Varsovię. Celem projektu, realizowanego m.in dla potrzeb ogólnopolskiego Programu  filharmonia/ostrożnie, wciąga!!!  jest pokazanie fenomenu tak wielkiego organizmu, jakim jest orkiestra symfoniczna oraz przedstawienie ról i znaczenia poszczególnych instrumentów. Nagrania tych filmów, odbyły się w siedzibie Orkiestry Sinfonia Varsovia. Strona internetowa projektu znajduje się pod tym - linkiem . Po wejściu na stronę ukazuje n...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

"Zmartwychwstanie" II Symfonia c-moll Gustawa Mahlera

Mahlerowskie katharsis II Symfonia „Zmartwychwstanie” była chyba pierwszym utworem Gustawa Mahlera z pośród twórczości tego kompozytora jaki usłyszałem, była to miłość od pierwszego wejrzenia i trwa niezmiennie do dziś, co się potwierdziło na wczorajszym koncercie. Po raz kolejny uzmysłowiłem sobie jak wspaniałe jest to dzieło, dla mnie chyba najwspanialsza z wszystkich symfonii.    Ta muzyka zwłaszcza w kulminacyjnych momentach daje odczucie wzniosłości, majestatu. Mahler dosięgną tu ekstremów, jego kontrasty są porażające i mogą wywołać u słuchacza poczucie duchowego wstrząsu bliskiego temu, które miały wywoływać antyczne greckie tragedie czyli katharsis – oczyszczającego umysł człowieka.   Doskonała instrumentacja, bardzo dramatyczna narracja muzyczna, bogactwo inwencji melodycznej i pomysłów kompozytorskich, (o których twórcy współczesnej muzyki filmowej mogliby tylko pomarzyć), to najważniejsze atuty twórczości Mahlera.   II Symfoni...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Siedem odsłon Stefana Kisielewskiego część VI

Pisarz Wszechstronność Stefana Kisielewskiego jest zadziwiająca, właściwie był to człowiek „renesansowy”. Często powtarza się jego słynne powiedzenie o tym, iż mnożył się poprzez dzielenie i rzeczywiście im bardziej był podzielony pomiędzy różne aktywności tym więcej go było. Właśnie przez tak szeroką działalność osoba Kisielewskiego rozpoznawalna jest zarówno w sferach literackich jaki muzyczny, politycznych oraz biznesowych.   Kisielewski w świecie literackim przebywał od dziecka, pochodził z rodziny o bogatych tradycjach literackich, nic więc dziwnego, że i on zaczął tworzyć. Do pisania w czasie wojny zachęcał go przyjaciel – Czesław Miłosz, który też pomógł mu w debiucie, polecając go wydawcy. Powstała wtedy pierwsza powieść Kisielewskiego Sprzysiężenie . Wydana została dopiero po wojnie i od razu wywołał skandal. Mariusz Urbanek w swej monografii rodu Kisielewskich tak pisze:   W grudniu 1946 roku, (…) ukazało się Sprzysiężenie. Powieść stała s...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej