Przejdź do głównej zawartości

Muzyka pełna Kisiela



Setna rocznica urodzin Stefana Kisielewskiego obfituje w wiele wydarzeń jubileuszowych, a pośród nich te najważniejsze, czyli koncerty z muzyką Kisiela, najsłabiej znaną częścią jego bogatej twórczości. Podczas niedzielnego koncertu w Studio Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, zabrzmiały utwory Stefana Kisielewskiego oraz Grażyny Bacewicz, z którą Kisiel przyjaźnił się od czasów Konserwatorium Warszawskiego i Adama Walacińskiego jednego z najwybitniejszych jego uczniów.
Koncert ten powiązany został z wystawą zdjęć z życia Stefana Kisielewskiego, oraz promocją książki Kisielewski – autorstwa Małgorzaty Gąsiorowskiej, wydanej przez PWM będącej pierwszą monografią dotyczącą jego muzyki. Książka ukazała się 7 marca dokładnie w setną rocznicę urodzin kompozytora. Organizatorzy przywołali też z archiwalnych nagrań głos legendarnego Kisiela.
W pierwszej części koncertu usłyszeliśmy dwa krótkie utwory przyjaciół Kisielewskiego: Uwerturę Grażyny Bacewicz i Dramma e burla Adama Walacińskiego oraz Koncert fortepianowy Kisiela. Muzyka zabrzmiała w znakomitym wykonaniu orkiestry Sinfonia Varsovia pod dyrekcją Jacka Kaspszyka,

Uwertura Bacewicz to prawdziwa perełka orkiestrowa: niedużych rozmiarów, lecz kunsztowna tak brzmieniu jak i konstrukcji. Grażyna Bacewicz pomału jest odkrywana jako doskonała kompozytorka przed publicznością nie tylko polską, ale również światową, a to za sprawą najnowszych nagrań płytowych Krystiana Zimmermanna. Dramma e burla Walacińskiego to kompozycja w nieco innym w stylu, bo już daleka od neoklasycyzmu, również zachwycająca światem barw instrumentacji. Kulminacją pierwszej części koncertu był ostatni z napisanych utworów Kisielewskiego Koncert fortepianowy. Partię solową znakomicie zagrała pianistka Julia Samojło doktorantka Uniwersytetu Muzycznego w Warszawie, świetnie wyczuwając wszelkie niuanse tej muzyki.

 W przerwie koncertu została otworzona wystawa poświęcona życiu i twórczości Stefana Kisielewskiego, którą z inicjatywy PWM przygotowała Małgorzata Gąsiorowska autorka najnowszej monografii o jego muzyce.
 
Małgorzata Gąsiorowska, autorka monografii "Kisielewski" i wystawy poświęconej kompozytorowi, otwiera ekspozycję. Fot. Daniel Wierzejski

Druga część koncertu poświęcona była już wyłącznie muzyce Kisielewskiego, jako pierwszy zabrzmiał Koncert na orkiestrę kameralną (1943, 1948). Jest to najbardziej znany i zarazem najbardziej reprezentatywny spośród utworów Kisiela, oczarowujący neoklasycyzmem w najczystszej formie i wspaniale napisany: witalny, humorystyczny, emanujący jakością serenite.
Kolejnym utworem był Cosmos I z 1970 roku, będący już nieco inna muzyką, ukazujący poszukiwania kompozytora trudniejszymi niemal sonorystycznymi efektami brzmieniowymi z dużą rolą perkusji oraz fortepianu traktowanego też perkusyjnie. Również i ten utwór rozbrzmiewał przekornie i sarkastycznie zestawionymi brzmieniami. Finałem koncertu była suita orkiestrowa z baletu Wesołe miasteczko z 1966 roku, tętniąca życiem, rytmami tanecznymi, barwną instrumentacją. Muszę przyznać, że za każdym razem słuchając tego utworu pękam ze śmiechu, z jednej strony jest to znakomita muzyka baletowa, z drugiej jednak zestawiona z tak rubasznych melodii i rytmów, że nie sposób słuchać tego wszystkiego na serio i z uczoną miną. Z muzyki tej emanuje wprost po prostu cały Kisiel, jego dowcip i talent. Myślę, że Czajkowski gdyby żył w PRL-u pisałby takie balety!
 
W ciągu tego jubileuszowego roku będą odbywać się kolejne koncerty poświęcone twórczości Kisiela, miejmy nadzieję, że przypomniana jego muzyka wzbudzi zainteresowanie publiczności, muzyków, organizatorów i zacznie częściej gościć w salach koncertowych.
 
Daniel Wierzejski
 
13 marca 2011, godzina 19.oo, Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie
Program:
Grażyna Bacewicz - Uwertura (1943)
Adam Walaciński - Dramma e burla (1988)
Stefan Kisielewski - Koncert fortepianowy (1980, 1991)
Stefan Kisielewski - Koncert na orkiestrę kameralną (1943, 1948)
Stefan Kisielewski - Cosmos I (1970)
Stefan Kisielewski - Wesołe miasteczko (1966)
Wykonawcy:
Julia Samojło - fortepian
Sinfonia Varsovia
Jacek Kaspszyk - dyrygent

Etykiety

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Orkiestrownik

Co to takiego Orkietrownik? Nie jest to kierownik orkiestry, ani żadne wymyślne urządzenie do strojenia orkiestry, lecz rewelacyjny internetowy, multimedialny przewodnik po orkiestrze symfonicznej. Mówiąc w skrócie Orkiestrownik to cykl nagrań edukacyjnych, na które składa się 18 filmowych etiud o instrumentach orkiestry. Orkiestrownik powstał jako wspólne przedsięwzięcie Instytutu Muzyki i Tańca oraz Narodowego Instytutu Audiowizualnego, do programu tego zostali zaproszeni muzycy tworzący jedną z najlepszych polskich orkiestr - Sinfonię Varsovię. Celem projektu, realizowanego m.in dla potrzeb ogólnopolskiego Programu  filharmonia/ostrożnie, wciąga!!!  jest pokazanie fenomenu tak wielkiego organizmu, jakim jest orkiestra symfoniczna oraz przedstawienie ról i znaczenia poszczególnych instrumentów. Nagrania tych filmów, odbyły się w siedzibie Orkiestry Sinfonia Varsovia. Strona internetowa projektu znajduje się pod tym - linkiem . Po wejściu na stronę ukazuje n...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

"Zmartwychwstanie" II Symfonia c-moll Gustawa Mahlera

Mahlerowskie katharsis II Symfonia „Zmartwychwstanie” była chyba pierwszym utworem Gustawa Mahlera z pośród twórczości tego kompozytora jaki usłyszałem, była to miłość od pierwszego wejrzenia i trwa niezmiennie do dziś, co się potwierdziło na wczorajszym koncercie. Po raz kolejny uzmysłowiłem sobie jak wspaniałe jest to dzieło, dla mnie chyba najwspanialsza z wszystkich symfonii.    Ta muzyka zwłaszcza w kulminacyjnych momentach daje odczucie wzniosłości, majestatu. Mahler dosięgną tu ekstremów, jego kontrasty są porażające i mogą wywołać u słuchacza poczucie duchowego wstrząsu bliskiego temu, które miały wywoływać antyczne greckie tragedie czyli katharsis – oczyszczającego umysł człowieka.   Doskonała instrumentacja, bardzo dramatyczna narracja muzyczna, bogactwo inwencji melodycznej i pomysłów kompozytorskich, (o których twórcy współczesnej muzyki filmowej mogliby tylko pomarzyć), to najważniejsze atuty twórczości Mahlera.   II Symfoni...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Siedem odsłon Stefana Kisielewskiego część VI

Pisarz Wszechstronność Stefana Kisielewskiego jest zadziwiająca, właściwie był to człowiek „renesansowy”. Często powtarza się jego słynne powiedzenie o tym, iż mnożył się poprzez dzielenie i rzeczywiście im bardziej był podzielony pomiędzy różne aktywności tym więcej go było. Właśnie przez tak szeroką działalność osoba Kisielewskiego rozpoznawalna jest zarówno w sferach literackich jaki muzyczny, politycznych oraz biznesowych.   Kisielewski w świecie literackim przebywał od dziecka, pochodził z rodziny o bogatych tradycjach literackich, nic więc dziwnego, że i on zaczął tworzyć. Do pisania w czasie wojny zachęcał go przyjaciel – Czesław Miłosz, który też pomógł mu w debiucie, polecając go wydawcy. Powstała wtedy pierwsza powieść Kisielewskiego Sprzysiężenie . Wydana została dopiero po wojnie i od razu wywołał skandal. Mariusz Urbanek w swej monografii rodu Kisielewskich tak pisze:   W grudniu 1946 roku, (…) ukazało się Sprzysiężenie. Powieść stała s...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej