Przejdź do głównej zawartości

Muzyka pełna Kisiela



Setna rocznica urodzin Stefana Kisielewskiego obfituje w wiele wydarzeń jubileuszowych, a pośród nich te najważniejsze, czyli koncerty z muzyką Kisiela, najsłabiej znaną częścią jego bogatej twórczości. Podczas niedzielnego koncertu w Studio Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, zabrzmiały utwory Stefana Kisielewskiego oraz Grażyny Bacewicz, z którą Kisiel przyjaźnił się od czasów Konserwatorium Warszawskiego i Adama Walacińskiego jednego z najwybitniejszych jego uczniów.
Koncert ten powiązany został z wystawą zdjęć z życia Stefana Kisielewskiego, oraz promocją książki Kisielewski – autorstwa Małgorzaty Gąsiorowskiej, wydanej przez PWM będącej pierwszą monografią dotyczącą jego muzyki. Książka ukazała się 7 marca dokładnie w setną rocznicę urodzin kompozytora. Organizatorzy przywołali też z archiwalnych nagrań głos legendarnego Kisiela.
W pierwszej części koncertu usłyszeliśmy dwa krótkie utwory przyjaciół Kisielewskiego: Uwerturę Grażyny Bacewicz i Dramma e burla Adama Walacińskiego oraz Koncert fortepianowy Kisiela. Muzyka zabrzmiała w znakomitym wykonaniu orkiestry Sinfonia Varsovia pod dyrekcją Jacka Kaspszyka,

Uwertura Bacewicz to prawdziwa perełka orkiestrowa: niedużych rozmiarów, lecz kunsztowna tak brzmieniu jak i konstrukcji. Grażyna Bacewicz pomału jest odkrywana jako doskonała kompozytorka przed publicznością nie tylko polską, ale również światową, a to za sprawą najnowszych nagrań płytowych Krystiana Zimmermanna. Dramma e burla Walacińskiego to kompozycja w nieco innym w stylu, bo już daleka od neoklasycyzmu, również zachwycająca światem barw instrumentacji. Kulminacją pierwszej części koncertu był ostatni z napisanych utworów Kisielewskiego Koncert fortepianowy. Partię solową znakomicie zagrała pianistka Julia Samojło doktorantka Uniwersytetu Muzycznego w Warszawie, świetnie wyczuwając wszelkie niuanse tej muzyki.

 W przerwie koncertu została otworzona wystawa poświęcona życiu i twórczości Stefana Kisielewskiego, którą z inicjatywy PWM przygotowała Małgorzata Gąsiorowska autorka najnowszej monografii o jego muzyce.
 
Małgorzata Gąsiorowska, autorka monografii "Kisielewski" i wystawy poświęconej kompozytorowi, otwiera ekspozycję. Fot. Daniel Wierzejski

Druga część koncertu poświęcona była już wyłącznie muzyce Kisielewskiego, jako pierwszy zabrzmiał Koncert na orkiestrę kameralną (1943, 1948). Jest to najbardziej znany i zarazem najbardziej reprezentatywny spośród utworów Kisiela, oczarowujący neoklasycyzmem w najczystszej formie i wspaniale napisany: witalny, humorystyczny, emanujący jakością serenite.
Kolejnym utworem był Cosmos I z 1970 roku, będący już nieco inna muzyką, ukazujący poszukiwania kompozytora trudniejszymi niemal sonorystycznymi efektami brzmieniowymi z dużą rolą perkusji oraz fortepianu traktowanego też perkusyjnie. Również i ten utwór rozbrzmiewał przekornie i sarkastycznie zestawionymi brzmieniami. Finałem koncertu była suita orkiestrowa z baletu Wesołe miasteczko z 1966 roku, tętniąca życiem, rytmami tanecznymi, barwną instrumentacją. Muszę przyznać, że za każdym razem słuchając tego utworu pękam ze śmiechu, z jednej strony jest to znakomita muzyka baletowa, z drugiej jednak zestawiona z tak rubasznych melodii i rytmów, że nie sposób słuchać tego wszystkiego na serio i z uczoną miną. Z muzyki tej emanuje wprost po prostu cały Kisiel, jego dowcip i talent. Myślę, że Czajkowski gdyby żył w PRL-u pisałby takie balety!
 
W ciągu tego jubileuszowego roku będą odbywać się kolejne koncerty poświęcone twórczości Kisiela, miejmy nadzieję, że przypomniana jego muzyka wzbudzi zainteresowanie publiczności, muzyków, organizatorów i zacznie częściej gościć w salach koncertowych.
 
Daniel Wierzejski
 
13 marca 2011, godzina 19.oo, Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie
Program:
Grażyna Bacewicz - Uwertura (1943)
Adam Walaciński - Dramma e burla (1988)
Stefan Kisielewski - Koncert fortepianowy (1980, 1991)
Stefan Kisielewski - Koncert na orkiestrę kameralną (1943, 1948)
Stefan Kisielewski - Cosmos I (1970)
Stefan Kisielewski - Wesołe miasteczko (1966)
Wykonawcy:
Julia Samojło - fortepian
Sinfonia Varsovia
Jacek Kaspszyk - dyrygent

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Orkiestrownik

Co to takiego Orkietrownik? Nie jest to kierownik orkiestry, ani żadne wymyślne urządzenie do strojenia orkiestry, lecz rewelacyjny internetowy, multimedialny przewodnik po orkiestrze symfonicznej. Mówiąc w skrócie Orkiestrownik to cykl nagrań edukacyjnych, na które składa się 18 filmowych etiud o instrumentach orkiestry. Orkiestrownik powstał jako wspólne przedsięwzięcie Instytutu Muzyki i Tańca oraz Narodowego Instytutu Audiowizualnego, do programu tego zostali zaproszeni muzycy tworzący jedną z najlepszych polskich orkiestr - Sinfonię Varsovię. Celem projektu, realizowanego m.in dla potrzeb ogólnopolskiego Programu  filharmonia/ostrożnie, wciąga!!!  jest pokazanie fenomenu tak wielkiego organizmu, jakim jest orkiestra symfoniczna oraz przedstawienie ról i znaczenia poszczególnych instrumentów. Nagrania tych filmów, odbyły się w siedzibie Orkiestry Sinfonia Varsovia. Strona internetowa projektu znajduje się pod tym - linkiem . Po wejściu na stronę ukazuje nam się graficzny pr

"Zmartwychwstanie" II Symfonia c-moll Gustawa Mahlera

Mahlerowskie katharsis II Symfonia „Zmartwychwstanie” była chyba pierwszym utworem Gustawa Mahlera z pośród twórczości tego kompozytora jaki usłyszałem, była to miłość od pierwszego wejrzenia i trwa niezmiennie do dziś, co się potwierdziło na wczorajszym koncercie. Po raz kolejny uzmysłowiłem sobie jak wspaniałe jest to dzieło, dla mnie chyba najwspanialsza z wszystkich symfonii.    Ta muzyka zwłaszcza w kulminacyjnych momentach daje odczucie wzniosłości, majestatu. Mahler dosięgną tu ekstremów, jego kontrasty są porażające i mogą wywołać u słuchacza poczucie duchowego wstrząsu bliskiego temu, które miały wywoływać antyczne greckie tragedie czyli katharsis – oczyszczającego umysł człowieka.   Doskonała instrumentacja, bardzo dramatyczna narracja muzyczna, bogactwo inwencji melodycznej i pomysłów kompozytorskich, (o których twórcy współczesnej muzyki filmowej mogliby tylko pomarzyć), to najważniejsze atuty twórczości Mahlera.   II Symfonia „Zmartwychwstanie

Acis i Galatea – premierowo w Operze Krakowskiej

W ramach XV Letniego Festiwalu Opery Krakowskiej będziemy dziś świadkami premierowego przedstawienia utworu George’a Friedricha Haendla – Acis i Galatea . Jest to wyjątkowa, bardzo rzadko grywana „mała opera”, zwana przez kompozytora serenatą, której pierwowzór powstał w 1708 roku w Neapolu, gdzie utwór został zamówiony z okazji zaślubin księcia Tolomeo Saverio Gallo.    Haendel sięgnął do libretta, które źródłem swym tkwi w mitologicznej opowieści o dwojgu kochanków. Sycylijski śmiertelnik, pasterz Acis i nimfa morska Galatea kochają się, jednak Acis ma groźnego rywala w postaci cyklopa Polifema (którego później pokona Odyseusz). Zaleca się on w niezgrabny sposób do Galatei. Ostrzeżenia ze strony chóru nimf i pasterzy, jak również prośby Galatei i rada Damona pozostają daremne: Acis wyzywa olbrzyma do walki. W czasie, kiedy kochankowie przysięgają sobie wieczną miłość, cyklop Polifem ujrzawszy parę zakochanych zaczął ich ścigać. Galatea uciekła wskakując do