Festiwal Muzyki Polskiej: Finałowe Credo

Fot. Anna Kaczmarz/ archiwum FMP

Wykonaniem oratoryjnego Credo Krzysztofa Pendereckiego, zakończony został dziewiąty Festiwal Muzyki Polskiej, odbywający się w Krakowie.

 

Finałowy koncert przyciągnął liczną publiczność, zgromadzoną w kościele św. Katarzyny. Jak można było się spodziewać utwór zabrzmiał z niezwykłą siłą ekspresji, wypełniając potężnymi kulminacjami przestrzeń tej gotyckiej bazyliki.

Napisane w 1998 roku Credo jest dziełem wzbudzającym kontrowersje wśród krytyków. Jedni twierdzą, że to kicz i że tylko dawny, awangardowy Penderecki był autentycznym twórcą. Inni mówią, iż dopiero utwory z tego okresu co Credo to przyzwoicie napisana muzyka współczesna, licząca się ze słuchaczem. Niezależnie od opinii, utwór ten jest jednym z częściej grywanych spośród kompozycji mistrza z Lusławic, obchodzącego w tym roku 80. rocznicę urodzin.  

Utwór wykonały dwa lokalne zespoły: Chór Krakowskiej Filharmonii oraz Chłopięcy Chór Pueri Cantores Sancti Nicolai z Bochni, towarzyszyła im znakomita orkiestra Sinfonia Iuventus pod dyrekcją Macieja Tworka oraz pięcioro solistów. Muzycy znakomicie poradzili sobie z wykonaniem tego potężnego dzieła, szczególnie podziwu godne były partie chóru chłopięcego. To naprawdę niełatwe fragmenty muzyczne wplecione w partie orkiestry i dużego chóru, wymagające gruntownego przygotowania i znakomitego zespołu. Niewiele jest tak dobrych chórów dziecięcych w Polsce jak Pueri Cantores Sancti Nicolai. Uwagę zwrócił też Maciej Tworek,  jeden z ciekawszych dyrygentów średniego pokolenia. Wciąż jeszcze rzadko widujemy go na muzycznych estradach Polski, ale w krakowskim środowisku jest dobrze znany. Maciej Tworek jest adiunktem na krakowskiej Akademii Muzycznej i staje się jednym z lepszych znawców i interpretatorów twórczości Pendereckiego. Tworek często przygotowuje zespoły, którymi później dyryguje sam kompozytor. 

 

Fot. Anna Kaczmarz/ archiwum FMP

Wykonanie to było doskonałym zwieńczeniem Festiwalu, jedynym mankamentem mogła być (dla osób pierwszy raz słuchających tego utworu) słaba zrozumiałość tekstu słownego, śpiewanego przez chóry, choć na pewno rzeczą niełatwą jest przebić się z tekstem przez tak wielki aparat orkiestry.  

 

Krakowski Festiwal Muzyki Polskiej odbywający się już od blisko dekady to jedno z ważniejszych polskich wydarzeń muzycznych. Jego bezwzględnym atutem jest prezentacja niemal wyłącznie muzyki polskich twórców, „misja” ta jest tym bardziej wartościowa w chwili gdy wiele polskich festiwali prezentuje coraz bardziej znikomą ilość muzyki polskiej. Z niecierpliwością możemy już oczekiwać programu kolejnej tym razem jubileuszowej, bo dziesiątej edycji FMP. 

 relacja ukazała się w portalu Polska Muza - link

Niedziela, 21 lipca 2013, Ko­ściół św. Ka­ta­rzy­ny, godz. 20.00
Krzysz­tof Pen­de­rec­ki – Cre­do na pięć gło­sów so­lo­wych, chór dzie­cię­cy, chór mie­sza­ny i or­kie­strę
Sal­ly du Randt – so­pran
Ker­stin Eder – mez­zo­so­pran
He­le­na Zu­ba­no­vich – alt
On­drej Ša­ling – te­nor
Krzysz­tof Szu­mań­ski – ba­s-ba­ry­ton
Chór Fil­har­mo­nii im. K. Szy­ma­now­skie­go (Te­re­sa Maj­ka­-Pa­ca­nek – chór­mistrz)
Ch­ło­pię­cy Chór Pu­eri Can­to­res Sanc­ti Ni­co­lai (chór­mistrz – ks. Sta­ni­sław Adam­czyk)
Sin­fo­nia Iu­ven­tus
Ma­ciej Two­rek – dy­ry­gent

Wszystkim, którzy jeszcze nie znają Credo, polecam jak najszybsze zaznajomienie się  z tym znakomitym utworem, np. w jednym z dostępnych nagrań na YouTubie. Warto śledzić utwór z tłumaczeniem tekstu liturgicznego, jeżeli nie zna się go na pamięć.