Przejdź do głównej zawartości

Siedem odsłon Stefana Kisielewskiego część III

W czasach zawieruchy wojennej

Po powrocie do Polski Kisielewski został zatrudniony jako redaktor w Polskim Radiu, jednak ta współpraca nie potrwała długo z powodu nadciągającej wojennej katastrofy. Na 6 września 1939 zaplanowane było prawykonanie jego I Symfonii w Filharmonii Narodowej, dyrygować miał Grzegorz Fitelberg. Niestety wojna rozpoczęła się już 1 września, więc koncert się nie odbył, a sama partytura też gdzieś zginęła w zniszczonej Warszawie.
 
Kisielewski uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939. Okupację spędził w Warszawie, pracując jako pianista i nauczyciel muzyki oraz współdziałając z Wydziałem Kultury i Propagandy Delegatury Rządu RP na Kraj. Natomiast zawierucha wojenna nie przeszkodziła mu w zawarciu małżeństwa z Lidią Hintz, również w czasie okupacji narodził się ich pierwszy syn – Wacek. W tym czasie Kisiel rozpoczął też działalność konspiracyjną, między innymi w podziemnym radiu. Namówiony przez Czesława Miłosza zaczął też pisać swoją pierwszą powieść Sprzysiężenie.
 
Kisielewski, jako żołnierz AK, brał udział w Powstaniu Warszawskim, jednak już na samym początku został w nim ranny i tak skończyły się jego przygody. Powszechnie znana jest krytyka Kisielewskiego wobec przywódców Powstania, w związku ze stratami i konsekwencjami, jakie spadły na Polskę w wyniku tego wyniszczającego zrywu. Kisielewski odniósł też duże straty osobiste - utracił dom, całe mienie, w tym wszystkie swoje dotychczasowe kompozycje muzyczne, powieść, zaś jego żonę i syna wywieziono do Niemiec.
Po wojnie zaczyna się kluczowa historia, wtedy właśnie nastąpiły wydarzenia które zaważyły na tym, iż Kisiel stał się jednym z bardziej znaczących publicystów w ówczesnej Polsce.
 
c.d.n.
Daniel Wierzejski
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Orkiestrownik

Co to takiego Orkietrownik? Nie jest to kierownik orkiestry, ani żadne wymyślne urządzenie do strojenia orkiestry, lecz rewelacyjny internetowy, multimedialny przewodnik po orkiestrze symfonicznej. Mówiąc w skrócie Orkiestrownik to cykl nagrań edukacyjnych, na które składa się 18 filmowych etiud o instrumentach orkiestry. Orkiestrownik powstał jako wspólne przedsięwzięcie Instytutu Muzyki i Tańca oraz Narodowego Instytutu Audiowizualnego, do programu tego zostali zaproszeni muzycy tworzący jedną z najlepszych polskich orkiestr - Sinfonię Varsovię. Celem projektu, realizowanego m.in dla potrzeb ogólnopolskiego Programu  filharmonia/ostrożnie, wciąga!!!  jest pokazanie fenomenu tak wielkiego organizmu, jakim jest orkiestra symfoniczna oraz przedstawienie ról i znaczenia poszczególnych instrumentów. Nagrania tych filmów, odbyły się w siedzibie Orkiestry Sinfonia Varsovia. Strona internetowa projektu znajduje się pod tym - linkiem . Po wejściu na stronę ukazuje nam się graficzny pr
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

"Zmartwychwstanie" II Symfonia c-moll Gustawa Mahlera

Mahlerowskie katharsis II Symfonia „Zmartwychwstanie” była chyba pierwszym utworem Gustawa Mahlera z pośród twórczości tego kompozytora jaki usłyszałem, była to miłość od pierwszego wejrzenia i trwa niezmiennie do dziś, co się potwierdziło na wczorajszym koncercie. Po raz kolejny uzmysłowiłem sobie jak wspaniałe jest to dzieło, dla mnie chyba najwspanialsza z wszystkich symfonii.    Ta muzyka zwłaszcza w kulminacyjnych momentach daje odczucie wzniosłości, majestatu. Mahler dosięgną tu ekstremów, jego kontrasty są porażające i mogą wywołać u słuchacza poczucie duchowego wstrząsu bliskiego temu, które miały wywoływać antyczne greckie tragedie czyli katharsis – oczyszczającego umysł człowieka.   Doskonała instrumentacja, bardzo dramatyczna narracja muzyczna, bogactwo inwencji melodycznej i pomysłów kompozytorskich, (o których twórcy współczesnej muzyki filmowej mogliby tylko pomarzyć), to najważniejsze atuty twórczości Mahlera.   II Symfonia „Zmartwychwstanie
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Acis i Galatea – premierowo w Operze Krakowskiej

W ramach XV Letniego Festiwalu Opery Krakowskiej będziemy dziś świadkami premierowego przedstawienia utworu George’a Friedricha Haendla – Acis i Galatea . Jest to wyjątkowa, bardzo rzadko grywana „mała opera”, zwana przez kompozytora serenatą, której pierwowzór powstał w 1708 roku w Neapolu, gdzie utwór został zamówiony z okazji zaślubin księcia Tolomeo Saverio Gallo.    Haendel sięgnął do libretta, które źródłem swym tkwi w mitologicznej opowieści o dwojgu kochanków. Sycylijski śmiertelnik, pasterz Acis i nimfa morska Galatea kochają się, jednak Acis ma groźnego rywala w postaci cyklopa Polifema (którego później pokona Odyseusz). Zaleca się on w niezgrabny sposób do Galatei. Ostrzeżenia ze strony chóru nimf i pasterzy, jak również prośby Galatei i rada Damona pozostają daremne: Acis wyzywa olbrzyma do walki. W czasie, kiedy kochankowie przysięgają sobie wieczną miłość, cyklop Polifem ujrzawszy parę zakochanych zaczął ich ścigać. Galatea uciekła wskakując do
Prześlij komentarz
Czytaj więcej