Przejdź do głównej zawartości

Prawykonanie najnowszego dzieła Krzysztofa Pendereckiego na zakończenie obchodów Roku Chopina 2010

„Powiało na mnie morze snów... - pieśni zadumy i nostalgii” na chór i orkiestrę, sopran, mezzosopran, baryton, to najnowsza kompozycja Krzysztofa Pendereckiego, zamówiona przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina na uwieńczenie obchodów 200-lecia urodzin Chopina.
 
Utwór ten zrodzony z fascynacji kompozytora poezją – napisany jest do tekstów polskich poetów, składa się z trzech części. Część pierwsza, zatytułowana „Ogród zaklęty”, została skomponowana do wierszy m.in. Tadeusza Micińskiego, Stanisława Korab-Brzozowskiego i Kazimierza Przerwy-Tetmajera oraz Bolesława Leśmiana. Wiersz Leśmiana „Pod jednym drzewem niezbadanym” stanowi główny motyw tej części utworu.
W części drugiej „Co mówi noc?” o tytułowej nocy opowiadają utwory Leopolda Staffa, Aleksandra Wata i Tadeusza Micińskiego, którego wiersz „Powiało na mnie morze snów…” posłużył jako tytuł dla całego cyklu pieśni.
Dwie pierwsze części utworu prowadzą do ostatniej, związanej bezpośrednio z Chopinem części, której tytuł „Byłem u ciebie w te dni przedostatnie” pochodzi z wiersza „Fortepian Chopina” Cypriana Norwida. Ostatnia pieśń całego cyklu została skomponowana do fragmentu wiersza Kazimierza Przerwy-Tetmajera „Anioł Pański”, wykorzystanego także w części pierwszej.
Prawykonanie utworu będzie miało miejsce w Filharmonii Narodowej 14 stycznia 2011 roku. Dzieło wykonają Sinfonia Varsovia, Chór Filharmonii Narodowej. Orkiestrę, chór i solistów poprowadzi Valery Gergiev, dyrektor Teatru Maryjskiego w Sankt Petersburgu oraz dyrygent Londyńskiej Orkiestry Symfonicznej.
Koncert będzie również transmitowany przez II Program Polskiego Radia.
 
Daniel Wierzejski
 

14 stycznia 2011 roku, godzina 20.00
Filharmonia Narodowa w Warszawie
Wykonawcy:
Wioletta Chodowicz - sopran
Agnieszka Rehlis - mezzosopran
Mariusz Godlewski – baryton
Chór Filharmonii Narodowej
Henryk Wojnarowski - kierownik chóru
Orkiestra Sinfonia Varsovia
Valery Gergiev - dyrygent

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Orkiestrownik

Co to takiego Orkietrownik? Nie jest to kierownik orkiestry, ani żadne wymyślne urządzenie do strojenia orkiestry, lecz rewelacyjny internetowy, multimedialny przewodnik po orkiestrze symfonicznej. Mówiąc w skrócie Orkiestrownik to cykl nagrań edukacyjnych, na które składa się 18 filmowych etiud o instrumentach orkiestry. Orkiestrownik powstał jako wspólne przedsięwzięcie Instytutu Muzyki i Tańca oraz Narodowego Instytutu Audiowizualnego, do programu tego zostali zaproszeni muzycy tworzący jedną z najlepszych polskich orkiestr - Sinfonię Varsovię. Celem projektu, realizowanego m.in dla potrzeb ogólnopolskiego Programu  filharmonia/ostrożnie, wciąga!!!  jest pokazanie fenomenu tak wielkiego organizmu, jakim jest orkiestra symfoniczna oraz przedstawienie ról i znaczenia poszczególnych instrumentów. Nagrania tych filmów, odbyły się w siedzibie Orkiestry Sinfonia Varsovia. Strona internetowa projektu znajduje się pod tym - linkiem . Po wejściu na stronę ukazuje n...

"Zmartwychwstanie" II Symfonia c-moll Gustawa Mahlera

Mahlerowskie katharsis II Symfonia „Zmartwychwstanie” była chyba pierwszym utworem Gustawa Mahlera z pośród twórczości tego kompozytora jaki usłyszałem, była to miłość od pierwszego wejrzenia i trwa niezmiennie do dziś, co się potwierdziło na wczorajszym koncercie. Po raz kolejny uzmysłowiłem sobie jak wspaniałe jest to dzieło, dla mnie chyba najwspanialsza z wszystkich symfonii.    Ta muzyka zwłaszcza w kulminacyjnych momentach daje odczucie wzniosłości, majestatu. Mahler dosięgną tu ekstremów, jego kontrasty są porażające i mogą wywołać u słuchacza poczucie duchowego wstrząsu bliskiego temu, które miały wywoływać antyczne greckie tragedie czyli katharsis – oczyszczającego umysł człowieka.   Doskonała instrumentacja, bardzo dramatyczna narracja muzyczna, bogactwo inwencji melodycznej i pomysłów kompozytorskich, (o których twórcy współczesnej muzyki filmowej mogliby tylko pomarzyć), to najważniejsze atuty twórczości Mahlera.   II Symfoni...

Siedem odsłon Stefana Kisielewskiego część VI

Pisarz Wszechstronność Stefana Kisielewskiego jest zadziwiająca, właściwie był to człowiek „renesansowy”. Często powtarza się jego słynne powiedzenie o tym, iż mnożył się poprzez dzielenie i rzeczywiście im bardziej był podzielony pomiędzy różne aktywności tym więcej go było. Właśnie przez tak szeroką działalność osoba Kisielewskiego rozpoznawalna jest zarówno w sferach literackich jaki muzyczny, politycznych oraz biznesowych.   Kisielewski w świecie literackim przebywał od dziecka, pochodził z rodziny o bogatych tradycjach literackich, nic więc dziwnego, że i on zaczął tworzyć. Do pisania w czasie wojny zachęcał go przyjaciel – Czesław Miłosz, który też pomógł mu w debiucie, polecając go wydawcy. Powstała wtedy pierwsza powieść Kisielewskiego Sprzysiężenie . Wydana została dopiero po wojnie i od razu wywołał skandal. Mariusz Urbanek w swej monografii rodu Kisielewskich tak pisze:   W grudniu 1946 roku, (…) ukazało się Sprzysiężenie. Powieść stała s...