Przejdź do głównej zawartości

Acis i Galatea – premierowo w Operze Krakowskiej

W ramach XV Letniego Festiwalu Opery Krakowskiej będziemy dziś świadkami premierowego przedstawienia utworu George’a Friedricha Haendla – Acis i Galatea. Jest to wyjątkowa, bardzo rzadko grywana „mała opera”, zwana przez kompozytora serenatą, której pierwowzór powstał w 1708 roku w Neapolu, gdzie utwór został zamówiony z okazji zaślubin księcia Tolomeo Saverio Gallo. 
 
Haendel sięgnął do libretta, które źródłem swym tkwi w mitologicznej opowieści o dwojgu kochanków. Sycylijski śmiertelnik, pasterz Acis i nimfa morska Galatea kochają się, jednak Acis ma groźnego rywala w postaci cyklopa Polifema (którego później pokona Odyseusz). Zaleca się on w niezgrabny sposób do Galatei. Ostrzeżenia ze strony chóru nimf i pasterzy, jak również prośby Galatei i rada Damona pozostają daremne: Acis wyzywa olbrzyma do walki. W czasie, kiedy kochankowie przysięgają sobie wieczną miłość, cyklop Polifem ujrzawszy parę zakochanych zaczął ich ścigać. Galatea uciekła wskakując do morza, oszalały z zazdrości Polifem zabija Acisa ciśniętym weń głazem. Chór radzi zrozpaczonej Galatei, aby użyła swojej boskiej mocy i uczyniła Acisa nieśmiertelnym. Galatea zamienia jego krew w źródło, które na zawsze będzie płynęło poprzez doliny jako rzeka Acis.
 
Ten starożytny przekaz posłużył Haendlowi do stworzenia niezwykle dramatycznej opowieści. Nie ma jednoznacznych dowodów na to, że Acis i Galatea – pastoralna „mała opera” była wystawiana scenicznie, ale niektóre przekazy sugerują właśnie taką interpretację.
 
Acis i Galatea to drugie ujecie tego samego tematu, wcześniej w 1708, Haendel napisał krótką jednoaktowa serenate – Aci, Galatea i Polifemo, którą później kilkukrotnie przerabiał. Dzieło uważane jest za jedno z najdoskonalszych ujęć opery pastoralnej, w stylu angielskim, bardzo widoczny jest tu silny wpływ jaki na Haendla wywarła muzyka Purcella, pewne inspiracje widoczne są zwłaszcza w odniesieniu do opery Dydona i Eneasz.
 
Przedstawienia zaprezentuje zespół Collegium Musicum Riga, został on założony przez Marisa Kupcsa, dyrygenta i klawesynistę, badacza muzyki barokowej i klasycystycznej na Łotwie. Nazwa zespołu nawiązuje do orkiestry, która istniała w Rydze w XVII wieku. W 2010 roku zespół został nominowany do nagrody Great Music Award 2010.

Daniel Wierzejski

30.06.2011 czwartek godz. 18:30
Opera Krakowska

George Friedrich Haendel
Acis and Galatea, HWV 49a

Libretto – John Gay (tekst anglojęzyczny)
Premiera 1718, Cannons
Miejsce i czas akcji – Grecja mitologiczna
Osoby: Akis (Acis) w mitologii, syn Fauna i nimfy Symaithis. – tenor.
               Galatea, nimfa morska – sopran
               Coridon, Damon, pasterze – tenor
               Polifem, olbrzym – bas
               Nimfy, pasterze – chór.
 
Wykonawcy:
 
Maija Tutova
Sergejs Martinovs
Elīna Volkmane
Viesturs Jansons
 
Realizatorzy:
Reżyseria: Laura Groza
Kierownictwo muzyczne: Māris Kupčs
Scenografia: Artūrs Arnis
Kostiumy: Jeļena Forste
 
Opera Krakowska Link

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Orkiestrownik

Co to takiego Orkietrownik? Nie jest to kierownik orkiestry, ani żadne wymyślne urządzenie do strojenia orkiestry, lecz rewelacyjny internetowy, multimedialny przewodnik po orkiestrze symfonicznej. Mówiąc w skrócie Orkiestrownik to cykl nagrań edukacyjnych, na które składa się 18 filmowych etiud o instrumentach orkiestry. Orkiestrownik powstał jako wspólne przedsięwzięcie Instytutu Muzyki i Tańca oraz Narodowego Instytutu Audiowizualnego, do programu tego zostali zaproszeni muzycy tworzący jedną z najlepszych polskich orkiestr - Sinfonię Varsovię. Celem projektu, realizowanego m.in dla potrzeb ogólnopolskiego Programu  filharmonia/ostrożnie, wciąga!!!  jest pokazanie fenomenu tak wielkiego organizmu, jakim jest orkiestra symfoniczna oraz przedstawienie ról i znaczenia poszczególnych instrumentów. Nagrania tych filmów, odbyły się w siedzibie Orkiestry Sinfonia Varsovia. Strona internetowa projektu znajduje się pod tym - linkiem . Po wejściu na stronę ukazuje nam się graficzny pr

"Zmartwychwstanie" II Symfonia c-moll Gustawa Mahlera

Mahlerowskie katharsis II Symfonia „Zmartwychwstanie” była chyba pierwszym utworem Gustawa Mahlera z pośród twórczości tego kompozytora jaki usłyszałem, była to miłość od pierwszego wejrzenia i trwa niezmiennie do dziś, co się potwierdziło na wczorajszym koncercie. Po raz kolejny uzmysłowiłem sobie jak wspaniałe jest to dzieło, dla mnie chyba najwspanialsza z wszystkich symfonii.    Ta muzyka zwłaszcza w kulminacyjnych momentach daje odczucie wzniosłości, majestatu. Mahler dosięgną tu ekstremów, jego kontrasty są porażające i mogą wywołać u słuchacza poczucie duchowego wstrząsu bliskiego temu, które miały wywoływać antyczne greckie tragedie czyli katharsis – oczyszczającego umysł człowieka.   Doskonała instrumentacja, bardzo dramatyczna narracja muzyczna, bogactwo inwencji melodycznej i pomysłów kompozytorskich, (o których twórcy współczesnej muzyki filmowej mogliby tylko pomarzyć), to najważniejsze atuty twórczości Mahlera.   II Symfonia „Zmartwychwstanie