Pierwszy polski neoklasyk Czy zapomnienie o twórczości Tansmana w Polsce można zrzucić jedynie na to, iż kompozytor wyjechał z kraju i robił karierę poza granicami polski? Czy zmiana obywatelstwa, o którą – jak sam wspominał – poprosił we Francji nieco pośpiesznie pod wpływem chwili, przekreśla go jako twórcę polskiego? Sam Tansman nigdy się nie wypierał swojej polskości: wystąpiłem o tę zmianę [obywatelstwa] dopiero wiosną 1938 r., kiedy po powrocie z podróży poślubnej do Włoch z moją drugą żoną Colette przeczytałem w gazetach, iż Polska zawarła układ o nieagresji z Niemcami. W ciągu dwóch tygodni, w dniu 1 czerwca 1938 r. otrzymałem od prezydenta Republiki Lebruna pismo akceptujące moją prośbę. Co wcale nie zmienia faktu, że nadal jestem polskim kompozytorem. Jednak przez lata nazwisko Tansmana zostało zapomniane, a polskie środowisko muzyczne zaczęło stopniowo odkrywać jego muzykę dopiero po długim czasie całkowitego nieistnienia. Jego utwory z w