Przejdź do głównej zawartości

Mistyka bizantyjskiego śpiewu


Chór Stavropoleos. Fot. Katarzyna Płaszczyńska

Koncerty festiwalu Muzyka w Starym Krakowie, zawsze przyciągają liczną publiczność, również wczorajszego wieczoru słuchacze szczelnie wypełniły jeden z największych krakowskich kościołów – gotycką bazylikę ojców dominikanów. Tym razem było to o tyle zaskakujące, że Bizantyjski chór STAVROPOLEOS z Bukaresztu, prezentował muzykę z poza głównego nurtu twórczości obecnej na salach koncertowych i festiwalach.

Mieliśmy do czynienia z piękną muzyką, ale zarazem bardzo trudną i wymagającą od słuchacza, pewnego osłuchania, otwarcia, większej wrażliwości. Pierwszą trudnością była już chociażby bariera językowa, śpiewanych tekstów, kolejną trudnością dla nie przyzwyczajonych uszu, mogły być bizantyjskie skale, na których oparte były śpiewy, stanowiące o uroku, inności i zarazem pięknie tej muzyki.

Odmiennością muzyki bizantyjskiej jest też urytmizowanie wszelkich śpiewów, jest to element nadający muzyce cechy dynamizmu, energetyki przebiegu melodycznego. To właśnie rytm chorału tak bardzo różni wykonawstwo Wschodnich i Zachodnich chrześcijan. Rytm zagubiony w tradycji Zachodu najprawdopodobniej w toku historii, przemian, reform i obumierania tradycji w muzyce bizantyjskiej jest bardzo ważnym elementem.

Dla słuchaczy zaznajomionych z tą muzyką oferuje ona bogactwo i piękno melodii i harmonii, mistykę innego rodzaju skupienia, kontemplacji, piękno mocnego, naturalnego śpiewu oraz wydłużony czas liturgiczny. Co doceniają coraz większe grono jej miłośników.


Gabriel Konstanty Oprea. Fot. Katarzyna Płaszczyńska

Efektem tego spotkania Wschodniej muzyki ze słuchaczem ukształtowanym w kulturze Zachodu i w modelu muzyki sakralnej Zachodniego Chrześcijaństwa, był ogromny sukces chóru Stavropoleos. Publiczność w wielkim skupieniu wysłuchała całości programu nagradzając na końcu bardzo entuzjastyczną owacją. Zespół bisował trzykrotnie, wywoływany oklaskami.

Bardzo fascynuje fakt, iż tego typu koncerty, z muzyką bardziej wymagającą cieszą się liczną publicznością. Układając programy kolejnych koncertów i festiwalów organizatorzy będą mogli odważnie kreować repertuar, niekoniecznie zamykając się w obrębie muzyki najczęściej grywanej.

Daniel Wierzejski


Chór StavropoleosXXXV Festiwal Muzyka w Starym Krakowie

Bizantyjski Chór STAVROPOLEOS Bukareszt, Rumunia

20 sierpnia 2010 o godz. 20.30.

Bazylika ojców dominikanów ul. Stolarska 12



Śpiewak Chóru Stavropoleos. Fot. Katarzyna Płaszczyńska

Tekst ukazał się w:
http://polskamuza.eu/wywiady.php?id=170
oraz w podobnej wersji
http://www.liturgia.pl/node/9157

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Orkiestrownik

Co to takiego Orkietrownik? Nie jest to kierownik orkiestry, ani żadne wymyślne urządzenie do strojenia orkiestry, lecz rewelacyjny internetowy, multimedialny przewodnik po orkiestrze symfonicznej. Mówiąc w skrócie Orkiestrownik to cykl nagrań edukacyjnych, na które składa się 18 filmowych etiud o instrumentach orkiestry. Orkiestrownik powstał jako wspólne przedsięwzięcie Instytutu Muzyki i Tańca oraz Narodowego Instytutu Audiowizualnego, do programu tego zostali zaproszeni muzycy tworzący jedną z najlepszych polskich orkiestr - Sinfonię Varsovię. Celem projektu, realizowanego m.in dla potrzeb ogólnopolskiego Programu  filharmonia/ostrożnie, wciąga!!!  jest pokazanie fenomenu tak wielkiego organizmu, jakim jest orkiestra symfoniczna oraz przedstawienie ról i znaczenia poszczególnych instrumentów. Nagrania tych filmów, odbyły się w siedzibie Orkiestry Sinfonia Varsovia. Strona internetowa projektu znajduje się pod tym - linkiem . Po wejściu na stronę ukazuje nam się graficzny pr

"Zmartwychwstanie" II Symfonia c-moll Gustawa Mahlera

Mahlerowskie katharsis II Symfonia „Zmartwychwstanie” była chyba pierwszym utworem Gustawa Mahlera z pośród twórczości tego kompozytora jaki usłyszałem, była to miłość od pierwszego wejrzenia i trwa niezmiennie do dziś, co się potwierdziło na wczorajszym koncercie. Po raz kolejny uzmysłowiłem sobie jak wspaniałe jest to dzieło, dla mnie chyba najwspanialsza z wszystkich symfonii.    Ta muzyka zwłaszcza w kulminacyjnych momentach daje odczucie wzniosłości, majestatu. Mahler dosięgną tu ekstremów, jego kontrasty są porażające i mogą wywołać u słuchacza poczucie duchowego wstrząsu bliskiego temu, które miały wywoływać antyczne greckie tragedie czyli katharsis – oczyszczającego umysł człowieka.   Doskonała instrumentacja, bardzo dramatyczna narracja muzyczna, bogactwo inwencji melodycznej i pomysłów kompozytorskich, (o których twórcy współczesnej muzyki filmowej mogliby tylko pomarzyć), to najważniejsze atuty twórczości Mahlera.   II Symfonia „Zmartwychwstanie

Acis i Galatea – premierowo w Operze Krakowskiej

W ramach XV Letniego Festiwalu Opery Krakowskiej będziemy dziś świadkami premierowego przedstawienia utworu George’a Friedricha Haendla – Acis i Galatea . Jest to wyjątkowa, bardzo rzadko grywana „mała opera”, zwana przez kompozytora serenatą, której pierwowzór powstał w 1708 roku w Neapolu, gdzie utwór został zamówiony z okazji zaślubin księcia Tolomeo Saverio Gallo.    Haendel sięgnął do libretta, które źródłem swym tkwi w mitologicznej opowieści o dwojgu kochanków. Sycylijski śmiertelnik, pasterz Acis i nimfa morska Galatea kochają się, jednak Acis ma groźnego rywala w postaci cyklopa Polifema (którego później pokona Odyseusz). Zaleca się on w niezgrabny sposób do Galatei. Ostrzeżenia ze strony chóru nimf i pasterzy, jak również prośby Galatei i rada Damona pozostają daremne: Acis wyzywa olbrzyma do walki. W czasie, kiedy kochankowie przysięgają sobie wieczną miłość, cyklop Polifem ujrzawszy parę zakochanych zaczął ich ścigać. Galatea uciekła wskakując do